Forum porozumienie.forumoteka.pl Strona Główna porozumienie.forumoteka.pl
Opis Twojego forum
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Pismo do RPO z 8.04.08 Opolskiego Stow. Pam. Narod. - odszk.

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum porozumienie.forumoteka.pl Strona Główna -> Komunikaty zespołu ds. prac nad ustawą Kombatancką
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Sławomir Karpiński



Dołączył: 23 Cze 2008
Posty: 149

PostWysłany: Pon Lip 07, 2008 10:11 pm    Temat postu: Pismo do RPO z 8.04.08 Opolskiego Stow. Pam. Narod. - odszk. Odpowiedz z cytatem

Opolskie Stowarzyszenie Pamięci Narodowej

46-032 Opole, ul. Luboszycka 1a/2, tel. 0602133017



Opole, dnia 08 kwietnia 2008.


Pan dr Janusz Kochanowski

Rzecznik Praw Obywatelskich

Al. Solidarności 77

00-090 Warszawa





Opolskie Stowarzyszenie Pamięci Narodowej zwraca się do Pana Rzecznika z wnios-kiem o podjęcie działań w sprawie zmian w nowelizacji Ustawy z 23 lutego 1991 r. z dnia 19 września 2007 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U.2007, Nr 191, poz.1372).

W opinii OSPN Ustawa obok swych zalet posiada liczne niedoskonałości, do których należy zaliczyć uchybienia sprzeczne z intencjami przyświecającymi jej uchwaleniu. Między innymi zwracamy uwagę na to, że ustawa pomija wszystkich tych, którzy w stanie wojennym działając na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego ukrywali się i nie byli aresztowani. Ponadto dostrzegamy liczne, niżej wymienione uchybienia.

1. Regulacje ustawowe naruszają zasadę konstytucyjnej równości wobec prawa (art. 32 Kon-stytucji) różnicując, jeśli chodzi o uprawnienia odszkodowawcze i termin ich dochodzenia, osoby poszkodowane w wyniku bezprawnych działań lat 1945 -1956 i osoby poszkodowane w późniejszych latach PRL.

W praktyce regulacje doprowadzają do sytuacji, w której osoby składające wnioski przed wejściem w życie nowelizacji ustawy, w wyniku wznowienia postępowania lub kasacji uzys-kały w oparciu o art.552 i następne KPK odszkodowanie za poniesioną szkodę i doznaną krzywdę w okresie stanu wojennego – znajdują się w lepszej sytuacji prawnej od osób, które do dnia wejścia w życie nowelizacji tego nie uczyniły.

2. Regulacje ustawowe naruszają zasady cywilnego prawa materialnego. Odwołują się one do przepisów cytowanych art. 552 kodeksu postępowania karnego i następnych, które z kolei w art. 558 odwołują się do regulacji kodeksu postępowania cywilnego.

Biorąc pod uwagę zarówno fakt, że procedura jest narzędziem realizacji prawa material-nego, jak i regułę wykładni prawa mówiącą, że definicję przedmiotu regulacji przyjmuje się z jej podstawowego źródła ustawowego – należy wziąć pod uwagę rozróżnienie zastosowania odszkodowania (art. 415 i nast. KC) i zadośćuczynienia (art. 445 i 448 KC).

Odszkodowanie, jak samo brzmienie wskazuje - obejmuje wyrównanie szkody związanej z naruszeniem praw podmiotowych, zaś zadośćuczynienie – kompensatę doznanej krzywdy (ból, strata, cierpienia fizyczne i psychiczne, naruszenie dóbr osobistych). Zadośćuczynienie jest kategorią uznaniową, niezależną od odszkodowania. Tymczasem rygory ustawy wrzucają te dwie kategorie „do jednego worka” limitując ich łączne przyznanie do kwoty 25.000 zł.

3. Ograniczenie terminu składania wniosków o zadośćuczynienie i odszkodowanie dotyczące roszczeń za okres stanu wojennego wydaje się być niczym nie uzasadnione.

Jest to element dyskryminujący w porównaniu z podobnymi uprawnieniami ustawowymi dotyczącymi ofiar okresu stalinizmu i ich spadkobiercami. Z naszych doświadczeń wynika, że uprawnieni często do dziś nie mają wiedzy o możliwości dochodzenia roszczeń.

Tak krótki termin stanowi negatywny precedens ustawodawczy, zważywszy możliwości dochodzenia roszczeń i ich terminy w innych przypadkach.

4. Co do regulacji zawartej w art.8 ust.5 znowelizowanej ustawy ,a mianowicie , że odszkodowanie i zadośćuczynienie nie przysługuje osobie, której działalność w okresie będącym podstawą stwierdzenia nieważności orzeczenia albo uznania za nieważne decyzji o internowaniu stanowiła zaprzeczenie działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, to z pewnością rozwiązanie takie zasługuje na akceptację. Jednakże, biorąc pod uwagę uregulowania procedury sądowej a często i poziom świadomości historyczno - prawnej składów orzekających, przydatne byłoby sprecyzowanie narzędzi dowodowych, jakich winien użyć skład rozpoznający sprawę do wyjaśnienia tej kwestii. W obecnym stanie prawnym, sąd może poprzestać na oświadczeniu zainteresowanego.

Biorąc pod uwagę powyżej sformułowane wątpliwości zwracamy się do Pana Rzecznika z prośbą o skorzystanie ze swoich uprawnień i skierowanie stosownych wniosków do Trybunału Konstytucyjnego lub podjęcie działań kierujących sprawę na drogę legislacyjną.


Z poważaniem

Za Opolskie Stowarzyszenie Pamięci Narodowej

Jerzy Łysiak

Antoni Klusik

Wiesław Ukleja
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum porozumienie.forumoteka.pl Strona Główna -> Komunikaty zespołu ds. prac nad ustawą Kombatancką Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Możesz dodawać załączniki na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum