Forum porozumienie.forumoteka.pl Strona Główna porozumienie.forumoteka.pl
Opis Twojego forum
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Projekt Rządowy - USTAWA KOMBATANCKA z 6 maja 2008

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum porozumienie.forumoteka.pl Strona Główna -> Komunikaty zespołu ds. prac nad ustawą Kombatancką
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Sławomir Karpiński



Dołączył: 23 Cze 2008
Posty: 149

PostWysłany: Wto Cze 24, 2008 9:26 pm    Temat postu: Projekt Rządowy - USTAWA KOMBATANCKA z 6 maja 2008 Odpowiedz z cytatem

Projekt
z dnia 6 maja 2008r.


USTAWA
z dnia ........

o uprawnieniach kombatantów, uczestników walki cywilnej lat 1914 – 1945, działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych 1)

Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznają szczególne zasługi dla Polski tych
wszystkich obywateli polskich, którzy walczyli o suwerenność i niepodległość Ojczyzny, nie
szczędząc Ŝycia i zdrowia na polach walki zbrojnej - w formacjach Wojska Polskiego, armii
sojuszniczych, a także w podziemnych organizacjach niepodległościowych, w działalności
cywilnej i opozycyjnej, z narażeniem na represje.
Sejm i Senat stwierdzają, że władze III Rzeszy Niemieckiej, Związku
Socjalistycznych Republik Radzieckich i komunistyczny aparat władzy w Polsce są winne
cierpień zadanych wielu obywatelom Państwa Polskiego ze względów narodowościowych,
politycznych i religijnych. Spowodowały one śmierć wielu milionów, a dla wielu stały się
przyczyną trwałej utraty zdrowia.
Uczestnikom walk o suwerenność i niepodległość Polski oraz ofiarom represji
systemów totalitarnych należy się głęboki szacunek wszystkich rodaków oraz szczególna
1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin, ustawę z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, ustawę z
dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność
na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, ustawę z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego
transportu zbiorowego, ustawę z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, ustawę z dnia 17
grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ustawę z dnia 24 lipca 1999 r. o
szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe Żołnierzy uczestniczących
w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym, ustawę z dnia
21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, ustawę z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach
rodzinnych, ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych, ustawę z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych oraz ustawę z dnia 16 listopada 2006
r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań
wojennych.
2
troska i opieka ze strony instytucji państwowych, jednostek samorządu terytorialnego i
organizacji społecznych.
Dla oddania należnej czci, szacunku i sprawiedliwości wszystkim tym pokoleniom,
które walczyły i działały na rzecz wolnej i suwerennej Polski w czasie I i II wojny światowej
oraz w okresie sprawowania w Polsce władzy przez komunistów, przyczyniając się do
odzyskania przez Polskę niepodległości,
oddając hołd wszystkim tym, którzy na różnych frontach walczyli o wolną Polskę,
a którzy po zakończeniu wojny, wierni swym ideałom, pozostali na obczyźnie, nie mogąc
powrócić do zniewolonej Ojczyzny,
oddając hołd Żołnierzom polskim, którzy po zakończeniu wojny pozostali na ziemiach
należących w przeszłości do Państwa Polskiego, by dalej służyć sprawie Narodu Polskiego,
uznając, że bohaterska walka zbrojna i cywilna Polaków o wolność podczas II wojny
światowej miała swoją kontynuację w szerokim oporze społecznym wobec dyktatury
komunistycznej, bohaterskich wystąpieniach wolnościowych w latach 1956, 1968, 1970,
1976 i 1980, szczególnie zaś w działalności opozycyjnej mającej swe uwieńczenie w ruchu
„Solidarność”, który doprowadził ostatecznie do odzyskania przez Polskę niepodległości,
przyczyniając się do upadku komunizmu w Europie i na świecie,
uznając, że wyżej wymienione formy działalności były realizacją Testamentu Polski
Walczącej,
uznając za symboliczne objęcie jednym aktem prawnym zaangażowanych w walkę
o niepodległość Ojczyzny oraz ofiar represji systemów totalitarnych,
Sejm i Senat uchwalają, co następuje;

Rozdział 1
Przepisy ogólne

Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady przyznawania uprawnień:
1) kombatantom,
2) uczestnikom walki cywilnej lat 1914 – 1945, działaczom opozycji wobec
dyktatury komunistycznej oraz ofiarom represji systemów totalitarnych, zwanym
dalej „innymi osobami uprawnionymi”
3
- jeżeli posiadają obywatelstwo polskie lub posiadały je w okresie prowadzenia
działalności kombatanckiej, walki cywilnej, działalności opozycyjnej, bądź w okresie
podlegania represjom systemów totalitarnych.
2. Uprawnienia przysługujące kombatantom i innym osobom uprawnionym obejmują:
1) uprawnienia pracownicze;
2) uprawnienia emerytalno - rentowe;
3) pomoc socjalną i inne uprawnienia.
3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 2, nie przysługują osobie, która:
1) w okresie wojny 1939-1945 kolaborowała z hitlerowskim okupantem;
2) pełniła słuŜbę w armii niemieckiej lub zadeklarowała odstępstwo od narodowości
polskiej, jeŜeli potem nie brała udziału w walce o niepodległość Polski;
3) w latach 1939-1941 kolaborowała z radzieckimi władzami okupacyjnymi;
4) w okresie od września 1939 r. do końca 1956 r. służyła w Ludowym Komisariacie
Spraw Wewnętrznych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (NKWD) albo
w innych organach represji Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR)
działających przeciwko Narodowi i Państwu Polskiemu;
5) w latach 1944-1956:
a) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w strukturach urzędów bezpieczeństwa,
SłuŜby Bezpieczeństwa i Informacji Wojskowej, a także w nadzorujących je
komórkach jednostek zwierzchnich związanych ze stosowaniem represji wobec osób
działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego, chyba, że
przedłoży dowody, że do wymienionych organów została skierowana przez
organizacje niepodległościowe lub była przez te organizacje zwerbowana w celu
udzielenia im pomocy,
b) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w jednostkach organizacyjnych lub na
stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób podejrzanych lub
skazanych za działalność podjętą na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa
Polskiego:
- w organach prokuratury i prokuraturze wojskowej,
- w sądownictwie powszechnym lub wojskowym,
- w słuŜbie więziennej
- chyba, że przedłoży dowody, że do wymienionych służb i organów została
skierowana przez organizacje niepodległościowe lub była przez te organizacje
zwerbowana w celu udzielenia im pomocy,
4
c) była zatrudniona, pełniła służbę lub funkcję w aparacie bezpieczeństwa publicznego
poza strukturami urzędów bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa lub Informacji
Wojskowej, jeŜeli podczas i w związku z tą działalnością wykonywała zadania
śledcze lub operacyjne związane bezpośrednio ze zwalczaniem organizacji oraz osób
działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego,
d) była funkcjonariuszem organów, jednostek organizacyjnych bądź wszelkich innych
struktur Polskiej Partii Robotniczej lub Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do
których właściwości rzeczowej, terenowej i centralnej należał nadzór nad
instytucjami, o których mowa w lit. a i b, bądź nad zadaniami, o których mowa w lit.
c;
6) uchybiła godności obywatela polskiego, wykorzystując władzę otrzymaną od instytucji
stosujących represje do ciemiężenia współwięźniów;
7) uchybiła godności obywatela polskiego, donosząc władzom komunistycznym
o osobach, o których mowa w art. 2, 3, 5 i art. 6 ust. 1;
8) dopuściła się zabójstwa lub innej zbrodni wobec osób cywilnych w okresie do dnia 31
grudnia 1956 r., w związku z działalnością kombatancką, za co została skazana
prawomocnym wyrokiem sądu;
9) pełniąc w latach 1944 – 1956 służbę wojskową brała udział w zwalczaniu organizacji
oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego;
10) dopuściła się zbrodni określonych w art. 2 i 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r.
o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi
Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 424, z późn. zm.2));
11) współpracowała z organami bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów
bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów
(Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, z późn. zm.3)).
Art. 2. Kombatantami są osoby, które prowadziły działalność polegającą na:
1) uczestniczeniu, w ramach polskich formacji i organizacji wojskowych w I wojnie
światowej, w powstaniach narodowych i walkach o odzyskanie lub utrzymanie
terytoriów Państwa Polskiego,
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U . z 2007 r. Nr 64, poz. 432, Nr 83,
poz. 561, Nr 85, poz. 571 i Nr 140, poz. 983.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 83, poz. 561, Nr 85,
poz. 571, Nr 115, poz. 789, Nr 165, poz. 1171 i Nr 176, poz. 1242.
5
2) pełnieniu służby wojskowej w Wojsku Polskim, w polskich formacjach wojskowych
przy armiach sojuszniczych lub przy Armii Czerwonej podczas działań wojennych
prowadzonych na wszystkich frontach w okresie wojny 1939-1945,
3) pełnieniu w okresie wojny 1939-1945 słuŜby w polskich podziemnych formacjach i
organizacjach, w tym w działających w ramach tych organizacji oddziałach
partyzanckich, których cele nie były wymierzone w suwerenność, niepodległość
i integralność terytorialną Państwa Polskiego,
4) pełnieniu w okresie wojny 1939-1945 słuŜby wojskowej w armiach sojuszniczych, a
takŜe w innych niŜ polskie formacjach i organizacjach antyhitlerowskiego ruchu oporu,
które nie prowadziły działań przeciwko ludności polskiej i polskim podziemnym
formacjom wojskowym lub organizacjom niepodległościowym,
5) pełnieniu służby w polskich podziemnych formacjach wojskowych lub organizacjach
niepodległościowych na terytorium Państwa Polskiego w jego granicach przed dniem 1
września 1939 r. oraz w granicach powojennych w okresie od wkroczenia armii ZSRR
do końca 1956 r., jeżeli były to formacje lub organizacje stawiające sobie za cel
niepodległość i suwerenność Państwa Polskiego,
6) uczestniczeniu w walkach, w ramach służby w Wojsku Polskim lub Służbie Ochrony
Kolei, z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz grupami Wehrwolfu,
7) uczestniczeniu w latach 1944-1945 w obronie ludności polskiej przed ukraińskimi
nacjonalistami w ramach tzw. Niszczycielskich Batalionów („Istriebitielne Bataliony”)
w województwach: lwowskim, stanisławowskim, tarnopolskim i wołyńskim Państwa
Polskiego w jego granicach przed dniem 1 września 1939 r.,
8) zaokrętowaniu w charakterze członków załóg na statku bandery polskiej lub bandery
sojuszniczej, przeznaczonym do działań wojennych w okresie wojny 1939-1945,
9) uczestniczeniu we wrześniu 1939 r. w walkach o zachowanie suwerenności
i niepodległości Państwa Polskiego w zmilitaryzowanych słuŜbach państwowych,
10) zbrojnym uczestniczeniu w walkach z oddziałami wojska i funkcjonariuszami aparatu
bezpieczeństwa w trakcie wystąpienia o wolność i suwerenność Państwa Polskiego w
Poznaniu w czerwcu 1956 r., skutkującym zatrzymaniem przez organy bezpieczeństwa
- zwaną dalej „działalnością kombatancką”.
Art. 3. Uczestnikami walki cywilnej lat 1914 – 1945, zwanymi dalej „uczestnikami
walki cywilnej”, są osoby, które prowadziły działalność polegającą na:
6
1) pełnieniu funkcji cywilnych we władzach powstań narodowych oraz w administracji
podziemnego Państwa Polskiego w okresie wojny 1939-1945;
2) prowadzeniu zorganizowanego i profesjonalnego tajnego nauczania dzieci i
młodzieŜy w okresie wojny 1939-1945;
3) dawaniu schronienia osobom narodowości Żydowskiej lub innym osobom, za których
ukrywanie w okresie wojny 1939-1945, ze względu na ich narodowość lub działalność na
rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego - groziła kara śmierci;
4) uczestniczeniu w latach 1914-1945 w walkach o polskość Śląska, Wielkopolski,
Ziemi Lubuskiej, Gdańska, Pomorza i Ziemi Kaszubskiej oraz Warmii i Mazur, a takŜe
innych ziem zagarniętych przez zaborców.
Art. 4. Do okresów działalności kombatanckiej, o której mowa w art. 2, lub walki
cywilnej, o której mowa w art. 3, zalicza się również okres przebywania:
1) w niewoli lub obozach internowanych oraz w obozach podległych Głównemu
Zarządowi do Spraw Jeńców Wojennych i Internowanych (GUPWI) NKWD, a od marca
1946 r. Ministerstwu Spraw Wewnętrznych (MWD) ZSRR i obozach podległych
Wydziałowi Obozów Kontrolno-Filtracyjnych NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR,
spowodowanego działalnością kombatancką, o której mowa w art. 2;
2) w hitlerowskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i ośrodkach zagłady oraz
w innych miejscach odosobnienia, w których warunki pobytu nie różniły się od warunków w
obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich
władz bezpieczeństwa, a także w więzieniach i poprawczych obozach pracy oraz
poprawczych koloniach pracy podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii
Poprawczych (GUŁag) NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR, a także w więzieniach lub
innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski, spowodowanego działalnością,
o której mowa w art. 2 i 3.
Art. 5. 1. Działaczami opozycji wobec dyktatury komunistycznej, zwanymi dalej
„działaczami opozycji”, są:
1) osoby będące przez co najmniej 12 miesięcy aktywnymi członkami nielegalnych
organizacji istniejących w okresie od dnia 31 grudnia 1956 r. do dnia 4 czerwca 1989 r.,
których cele zmierzały do odzyskania niepodległości, suwerenności lub respektowania praw
człowieka;
7
2) osoby, które w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 4 czerwca 1989 r. prowadziły
w sposób zorganizowany systematyczną, inną niż kombatancka, trwającą co najmniej 12
miesięcy, zagrożoną odpowiedzialnością karną, działalność na rzecz odzyskania
niepodległości, suwerenności lub respektowania praw człowieka.
2. Za nielegalne organizacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie uznaje się organizacji
niezależnego ruchu związkowego i niezależnego ruchu studenckiego w okresie od dnia 31
sierpnia 1980 r. do dnia ich rejestracji przed dniem 13 grudnia 1981 r.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii
Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi
Polskiemu oraz Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych,
wykaz nielegalnych organizacji istniejących w okresie od dnia 31 grudnia 1956 r. do dnia 4
czerwca 1989 r., których cele zmierzały do odzyskania niepodległości, suwerenności lub
respektowania praw człowieka, a ich członkowie byli działaczami opozycji, mając na uwadze
wyniki badań oraz wiedzę historyczną na temat tych organizacji.
Art. 6. 1. Za ofiary represji systemów totalitarnych uznaje się:
1) osoby, które w okresie wojny 1939 – 1945 i w okresie powojennym przebywały:
a) z przyczyn politycznych, narodowościowych, religijnych lub rasowych:
- w hitlerowskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i ośrodkach zagłady,
- w innych miejscach odosobnienia, w których warunki pobytu nie róŜniły się od
warunków w obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone pozostawały w
dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa,
- w innych miejscach odosobnienia, w których pobyt dzieci do lat 14 miał charakter
eksterminacyjny, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich
władz bezpieczeństwa,
b) z przyczyn narodowościowych lub rasowych w gettach,
c) z przyczyn politycznych, religijnych lub narodowościowych:
- w więzieniach oraz poprawczych obozach pracy i poprawczych koloniach pracy
podległych Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych (GUŁag)
NKWD, a od marca 1946 r. MWD ZSRR,
- na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR,
d) w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Państwa Polskiego na
mocy wyroków wydanych w latach 1944-1989, na podstawie przepisów wydanych
przez władze polskie, przez sądy powszechne, wojskowe i specjalne albo w latach
8
1944-1989 bez wyroku, jednorazowo na okres dłuższy niż 48 godzin - za działalność
polityczną bądź religijną, inną niŜ kombatancka, związaną z walką o suwerenność,
niepodległość lub respektowanie praw człowieka,
e) w ośrodkach internowania na podstawie art. 42 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r.
o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1982 r. Nr 3, poz. 18 oraz z 1989 r.
Nr 34, poz. 178) za działalność związkową lub polityczną związaną z walką
o niepodległość i suwerenność;
2) osoby, które jako dzieci zostały odebrane rodzicom w celu poddania eksterminacji lub w
celu przymusowego wynarodowienia;
3) osoby, które brały udział w latach 1956 – 1989 w zbiorowych wystąpieniach
wolnościowych na rzecz odzyskania przez Państwo Polskie suwerenności,
niepodległości i respektowania praw człowieka i w związku z tym, na skutek działania
wojska, milicji i innych funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa, poniosły śmierć,
doznały uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia na okres dłuższy niż siedem dni;
4) Żołnierzy zastępczej słuŜby wojskowej, którzy w latach 1949-1959 byli przymusowo
zatrudniani w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz w zakładach pozyskiwania i
wzbogacania rud uranowych;
5) Ŝołnierzy z poboru w 1949 r., którzy byli wcieleni do ponadkontyngentowych brygad
„SłuŜba Polsce” i przymusowo zatrudnianych w kopalniach węgla i kamieniołomach;
6) Żołnierzy przymusowo zatrudnianych w batalionach budowlanych w latach 1949-1959;
7) osoby, które w latach 1956 – 1989 brały udział w zbiorowych wystąpieniach
wolnościowych na rzecz odzyskania przez Państwo Polskie suwerenności,
niepodległości i respektowania praw człowieka i w związku z tym zostały z nimi
rozwiązane umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
2. Za ofiary represji systemów totalitarnych nie uwaŜa się Ŝołnierzy Korpusu
Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza odkomenderowanych w 1956
roku do kopalń węgla bez selekcjonowania politycznego określonego kategorią zastępczej
służby wojskowej oraz Żołnierzy, którzy w ramach werbunku ochotniczego zawarli umowę o
pracę w górnictwie węglowym.
Art. 7. Prezes Rady Ministrów określi w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu
opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu oraz Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych, wykaz:
9
1) obozów koncentracyjnych,
2) miejsc odosobnienia, w których warunki pobytu nie róŜniły się od warunków w
obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji
hitlerowskich władz bezpieczeństwa,
3) miejsc odosobnienia, w których pobyt dzieci do lat 14 miał charakter
eksterminacyjny, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich
władz bezpieczeństwa,
4) więzień, poprawczych obozów pracy i poprawczych kolonii pracy podległych
Głównemu Zarządowi Obozów i Kolonii Poprawczych NKWD, a od marca 1946 r.
MWD ZSRR
- w których okresy przebywania zalicza się do okresów działalności kombatanckiej,
walki cywilnej lub osoby tam przebywające były ofiarami represji systemów
totalitarnych, mając na uwadze wyniki badań oraz wiedzę historyczną na temat tych
miejsc.
Art. 8. Okresy prowadzenia działalności i podlegania represjom, o których mowa w art.
2 – 5 oraz w art. 6 ust. 1, ustala się w miesiącach. W przypadku braku danych do ustalenia
takiego okresu, przyjmuje się okres w wymiarze 1 miesiąca.

Rozdział 2
Uprawnienia pracownicze

Art. 9. 1. Okresy prowadzenia działalności i podlegania represjom, o których mowa w
art. 2 - 5 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3-7 - zalicza się, na wniosek kombatanta i innej osoby
uprawnionej, do okresu zatrudnienia, od którego zaleŜy przyznanie lub wysokość świadczeń
przysługujących pracownikom od pracodawcy.
2. W razie zbiegu okresów prowadzenia działalności i podlegania represjom z innymi
okresami, które na mocy odrębnych przepisów umoŜliwiają przyznanie lub wpływają na
wysokość świadczeń przysługujących pracownikom od pracodawcy, zaliczeniu podlega
tylko jeden okres - dłuŜszy lub wybrany przez kombatanta lub inną osobę uprawnioną.
10
Art. 10. 1. Pozostającym w zatrudnieniu kombatantom i innym osobom uprawnionym
zwiększa się przysługujący im urlop wypoczynkowy o 5 dni roboczych.
2. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeŜeli kombatant lub inna
osoba uprawniona korzysta z urlopu w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych w
ciągu roku.
Art. 11. 1. Rozwiązanie stosunku pracy z kombatantem i inną osobą uprawnioną w
okresie 2 lat przed osiągnięciem wieku uprawniającego do wcześniejszego przejścia na
emeryturę, o którym mowa w art. 15, moŜe nastąpić po uprzednim uzyskaniu zgody
starosty.
2. Nie jest wymagana zgoda starosty w przypadku kombatantów i innych osób
uprawnionych:
1) zajmujących kierownicze stanowiska obsadzane w drodze powołania;
2) które spełniają warunki wymagane do uzyskania emerytury;
3) z którymi zostaje rozwiązany stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy
pracownika.

Rozdział 3
Uprawnienia emerytalno - rentowe


Art. 12. 1. Ofiarom represji systemów totalitarnych, które stały się niezdolne do pracy
w związku z pobytem w miejscach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, przysługują
świadczenia pienięŜne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy z dnia 29 maja
1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr
9, poz. 87, z późn. zm.4)), zwanej dalej „ustawą o inwalidach wojennych”, z wyłączeniem
uprawnienia określonego w art. 23b tej ustawy.
2. Uprawnienia określone w Rozdziale 3 ustawy o inwalidach wojennych, na zasadach
określonych w tej ustawie, przysługują członkom rodzin pozostałym po osobach, o których
mowa w ust. 1, pobierających w chwili śmierci rentę z tytułu niezdolności do pracy.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 181, poz. 1515,
z 2003 r. Nr 56, poz. 498 i Nr 210, poz. 2036, z 2004 r. Nr 121, poz. 1264, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135
i Nr 281, poz. 2779, z 2005 r. Nr 10, poz. 65 oraz z 2007 r. Nr 82, poz. 559.
11
3. Świadczenia pienięŜne i inne uprawnienia przewidziane w przepisach ustawy
o inwalidach wojennych, na zasadach określonych w tej ustawie przysługują, równieŜ
Ŝołnierzom, którzy stali się niezdolni do pracy w związku z zatrudnieniem, o którym mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 4-6.
Art. 13. 1. Za niezdolność do pracy pozostającą w związku z pobytem w miejscach, o
których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, lub zatrudnieniem, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4-
6, uwaŜa się niezdolność do pracy będącą następstwem zranień, kontuzji bądź innych
obraŜeń lub chorób powstałych w związku z tym pobytem lub zatrudnieniem.
2. Związek zranień, kontuzji bądź innych obraŜeń lub chorób z pobytem w miejscach,
o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, a takŜe związek niezdolności do pracy z takim
pobytem, ustala lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
3. Związek zranień, kontuzji bądź innych obraŜeń lub chorób z zatrudnieniem w
miejscach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4-6, ustala wojskowa komisja lekarska.
4. Stopień niezdolności do pracy, datę jej powstania oraz związek niezdolności do
pracy z zatrudnieniem w miejscach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4-6, ustala lekarz
orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych, na podstawie orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej.
Art. 14. 1. Dokumentem potwierdzającym uprawnienia do świadczeń pienięŜnych i
innych uprawnień przysługujących osobom, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 3, jest
legitymacja osoby represjonowanej wystawiona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
2. Legitymacja osoby represjonowanej podlega z dniem śmierci ofiary represji
systemów totalitarnych anulowaniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, tryb wydawania i anulowania legitymacji osoby represjonowanej,
dokumenty wymagane do wydania legitymacji osoby represjonowanej oraz wzór
legitymacji osoby represjonowanej, kierując się koniecznością zapewnienia sprawnego
postępowania przy wydawaniu legitymacji osób represjonowanych.
Art. 15. Kombatanci i inne osoby uprawnione urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r.
mogą, na swój wniosek, przejść na emeryturę po osiągnięciu 55 lat przez kobietę i 60 lat
12
przez męŜczyznę, jeŜeli mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat
dla kobiety i co najmniej 25 lat dla męŜczyzny.
Art. 16. 1. Kombatantom, uczestnikom walki cywilnej oraz ofiarom represji systemów
totalitarnych, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, pobierającym
emeryturę lub rentę albo uposaŜenie w stanie spoczynku bądź uposaŜenie rodzinne
przysługuje dodatek kombatancki w wysokości 163,15 zł miesięcznie.
2. Dodatek kombatancki przysługuje równieŜ kombatantom, uczestnikom walki
cywilnej oraz ofiarom represji systemów totalitarnych, z wyłączeniem osób, o których
mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, którzy łącznie spełniają następujące warunki:
1) nie mają prawa do świadczeń rentowych lub emerytalnych ani prawa do uposaŜenia w
stanie spoczynku albo uposaŜenia rodzinnego;
2) nie osiągają dochodów z tytułu pracy, pozarolniczej działalności gospodarczej
podlegającej ubezpieczeniu społecznemu lub z tytułu działalności rolniczej
podlegającej obowiązkowemu ubezpieczeniu rolników;
3) osiągnęły wiek 55 lat kobiety i 60 lat męŜczyźni.
3. W razie zbiegu prawa do kilku świadczeń o charakterze emerytalno-rentowym lub
zbiegu prawa do uposaŜenia w stanie spoczynku albo uposaŜenia rodzinnego z prawem do
świadczeń o charakterze emerytalnym lub rentowym, przysługuje tylko jeden dodatek
kombatancki.
4. Osobie uprawnionej jednocześnie do dodatku kombatanckiego, dodatku z tytułu
tajnego nauczania na podstawie odrębnych przepisów, a takŜe dodatku z tytułu pracy
przymusowej po dniu 1 września 1939 r., określonego w przepisach ustawy z dnia 20
grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, Nr
67, poz. 411 i Nr 70, poz. 416), przysługuje tylko jeden z tych dodatków - wyŜszy lub
wybrany przez zainteresowanego.
5. Kwota dodatku kombatanckiego ulega podwyŜszeniu przy zastosowaniu wskaźnika
waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym jest przeprowadzona waloryzacja.
6. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza, w formie komunikatu, w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, co najmniej na 7 dni
roboczych przed najbliŜszym terminem waloryzacji, naleŜną od tego terminu kwotę dodatku
kombatanckiego.
13
Art. 17. 1. Kombatantom, uczestnikom walki cywilnej oraz ofiarom represji systemów
totalitarnych, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, którzy nie mają
prawa do emerytury, renty, uposaŜenia w stanie spoczynku lub uposaŜenia rodzinnego i nie
posiadają niezbędnych środków utrzymania, moŜe być przyznana w drodze wyjątku:
1) emerytura, jeŜeli osiągnęli wiek: 55 lat kobieta i 60 lat męŜczyzna;
2) renta z tytułu niezdolności do pracy, jeŜeli została stwierdzona u nich całkowita
niezdolność do pracy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do członków rodzin pozostałych po
kombatantach, uczestnikach walki cywilnej oraz ofiarach represji systemów totalitarnych, z
wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, jeŜeli spełniają warunki wymagane
do uzyskania renty rodzinnej.
3. Emerytury i renty w drodze wyjątku przyznaje Prezes Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych odpowiednio w wysokości najniŜszej emerytury, renty z tytułu niezdolności do
pracy lub renty rodzinnej określonej w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn.
zm.5)), zwanej dalej „ustawą o emeryturach i rentach z FUS”.
4. Do emerytur i rent przyznanych w drodze wyjątku, o których mowa:
1) w ust. 1 - przysługuje dodatek pielęgnacyjny na zasadach określonych w
przepisach ustawy o emeryturach i rentach z FUS i dodatek kombatancki;
2) w ust. 2 - przysługuje dodatek pielęgnacyjny i dodatek dla sieroty zupełnej, na
zasadach określonych w przepisach ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
5. W razie śmierci osób, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje zasiłek pogrzebowy
na zasadach określonych w przepisach ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Art. 18. 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie, realizowanych przez
właściwe organy rentowe, mają odpowiednio zastosowanie przepisy ustawy o emeryturach i
rentach z FUS.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach, o których mowa w art. 16 i 17, kierując się
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 99,
poz. 1001, Nr 120, poz. 1252, Nr 121, poz. 1264, Nr 144, poz. 1530, Nr 191, poz. 1954, Nr 210, poz. 2135 i Nr
236, poz. 2355, z 2005 r. Nr 167, poz. 1397 i Nr 169, poz. 1412 i 1421, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 208,
poz. 1534, z 2007 r. Nr 17, poz. 95, Nr 82, poz. 558, Nr 191, poz. 1368 i poz. 1369 i Nr 200 poz. 1415 oraz z
2008 r. Nr 67, poz. 411.
14
koniecznością zapewnienia stosownej dokumentacji niezbędnej do sprawnego ustalania
prawa do dodatku kombatanckiego oraz emerytur i rent przyznawanych w drodze wyjątku.

Rozdział 4
Pomoc socjalna i inne uprawnienia

Art. 19. Kombatanci i inne osoby uprawnione, z wyłączeniem osób, o których mowa w
art. 6 ust. 1 pkt 7, korzystają z pierwszeństwa do opieki środowiskowej w miejscu
zamieszkania, w uzyskaniu miejsc w domach pomocy społecznej, w szczególności w
domach przeznaczonych dla kombatantów.
Art. 20. 1. Kombatantom i innym osobom uprawnionym, znajdującym się w trudnej
sytuacji materialnej oraz w związku z zaistnieniem zdarzeń losowych, moŜe być przyznana
pomoc pienięŜna.
2. Pomoc pienięŜna moŜe być równieŜ przyznana na częściowe pokrycie kosztów
zakupu wózka inwalidzkiego, sprzętu rehabilitacyjnego, przedmiotów ortopedycznych,
środków pomocniczych, dostosowanie pomieszczeń mieszkalnych do rodzaju inwalidztwa
oraz opłacanie pomocy pielęgnacyjnej.
3. Pomoc pienięŜną w pierwszej kolejności przyznaje się osobom wymagającym takiej
pomocy, które ukończyły 70 lat.
4. Pomoc pienięŜna przysługuje równieŜ wdowom lub wdowcom - emerytom,
rencistom, osobom pobierającym uposaŜenie w stanie spoczynku, uposaŜenie rodzinne lub
inwalidom, pozostałym po kombatantach, uczestnikach walki cywilnej oraz ofiarach represji
systemów totalitarnych.
Art. 21. 1. Pomoc pienięŜna moŜe być przyznana, jeŜeli:
1) dochód osoby samotnie gospodarującej nie przekracza kwoty odpowiadającej 250 %
kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o
pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593, z późn. zm.6)), zwanej dalej „ustawą o pomocy
społecznej”;
6) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703,
z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 179, poz. 1487 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r.
Nr 144, poz. 1043, Nr 249, poz. 1831 i Nr 251, poz. 1844, z 2007 r. Nr 35, poz. 219, Nr 36, poz. 226, Nr 48, poz.
320, Nr 120, poz. 818, Nr 209, poz. 1519 i Nr 221, poz. 1649 oraz z 2008 . Nr 70, poz. 416.
15
2) dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty odpowiadającej 250 % kryterium
dochodowego, określonego w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej;
3) zachodzi konieczność zakupu sprzętu rehabilitacyjnego ułatwiającego Ŝycie osobie
całkowicie niezdolnej do pracy i do samodzielnej egzystencji – w przypadku gdy dochód na
osobę nie przekracza kwoty odpowiadającej 400% kryterium dochodowego określonego w
art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej;
4) osoba pobiera rentę inwalidy wojennego lub wojskowego - w przypadku gdy dochód
na osobę nie przekracza kwoty odpowiadającej 400% kryterium dochodowego określonego
w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej.
2. Pomoc pienięŜna jest przyznawana w formie:
1) pomocy doraźnej - jednorazowej:
a) w przypadku trudnej sytuacji materialnej, takŜe w razie zaistnienia zdarzeń
losowych - do wysokości 200 % kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1
ustawy o pomocy społecznej,
b) na częściowe pokrycie kosztów:
- zakupu wózka inwalidzkiego, sprzętu rehabilitacyjnego, przedmiotów
ortopedycznych i środków pomocniczych ułatwiających pracę i Ŝycie,
- dostosowania pomieszczeń mieszkalnych do rodzaju inwalidztwa
do wysokości 400% kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1
ustawy o pomocy społecznej,
2) pomocy okresowej - do wysokości 150% kryterium dochodowego określonego
w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, miesięcznie, w szczególności na:
a) zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku długotrwałej
choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, zakupu leków, środków opatrunkowych
oraz dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne,
b) usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek i stan zdrowia,
c) opłacenie lektora dla ociemniałych kombatantów będących inwalidami wojennymi,
którzy wykonują pracę zawodową lub społeczną.
3. Pomoc pienięŜną w formie okresowej wypłaca się do czasu ustania przyczyn, które
stanowiły podstawę jej przyznania, jednak nie dłuŜej niŜ do końca terminu określonego w
decyzji przyznającej tę pomoc.
Art. 22. 1. Pomoc pienięŜna, o której mowa w art. 20, moŜe być przyznana na wniosek
kombatanta, innej osoby uprawnionej, wdowy lub wdowca - emeryta, rencisty, osoby
16
pobierającej uposaŜenie w stanie spoczynku, uposaŜenie rodzinne lub inwalidy, pozostałych
po kombatantach, uczestnikach walki cywilnej oraz ofiarach represji systemów
totalitarnych, ich przedstawiciela ustawowego lub innej osoby, za ich zgodą.
2. Wniosek o przyznanie pomocy pienięŜnej składa się w ośrodku pomocy społecznej
właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osób, o których mowa w art. 20 ust. 1 i 4.
W przypadkach osób pobierających rentę inwalidy wojennego wniosek składa się w Związku
Inwalidów Wojennych RP lub Związku Ociemniałych śołnierzy RP.
3. Wniosek o przyznanie pomocy pienięŜnej powinien wskazywać cel, na który pomoc
pienięŜna będzie przeznaczona.
4. Do wniosku o przyznanie pomocy pienięŜnej dołącza się:
1) kserokopię:
a) zaświadczenia o uprawnieniach wydanego przez Kierownika Urzędu do Spraw
Kombatantów i Osób Represjonowanych, zwanego dalej „Kierownikiem
Urzędu” lub
b) zaświadczenia o uprawnieniach wydanego przez Ministra Pracy i Polityki
Socjalnej w okresie od dnia 24 stycznia 1991 r. do dnia 1 sierpnia 1991 r. lub
c) zaświadczenia potwierdzającego prowadzenie działalności opozycyjnej lub
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, o których
mowa w art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 7;
2) zgodę osoby, o której mowa w ust. 1;
3) dokumenty potwierdzające sytuację rodzinną i materialną oraz stan zdrowia, a w
szczególności:
a) kserokopię orzeczenia o inwalidztwie, o niezdolności do pracy lub o
niepełnosprawności albo stopniu niepełnosprawności,
b) kserokopię dowodu wypłaty emerytury lub renty,
c) kserokopię nakazu płatniczego podatku rolnego oraz zaświadczenie z urzędu
gminy o ogólnej wielkości gospodarstwa rolnego w hektarach
przeliczeniowych,
d) zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły lub szkoły wyŜszej oraz o
otrzymywanym stypendium,
e) zaświadczenie pracodawcy o wysokości wynagrodzenia za pracę,
f) zaświadczenie powiatowego urzędu pracy o braku moŜliwości zatrudnienia,
wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub o braku uprawnień do
zasiłku,
17
g) oświadczenie o wysokości dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.
5. Kserokopie dokumentów potwierdza za zgodność z oryginałem notariusz, instytucja,
która wydała dokument lub przyjmujący wniosek pracownik ośrodka pomocy społecznej lub
związków, o których mowa w ust. 2.
Art. 23. 1. Działaczom opozycji oraz osobom, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7,
przysługuje świadczenie specjalne w wysokości 400 zł miesięcznie, jeŜeli:
1) dochód osoby samotnie gospodarującej nie przekracza kwoty odpowiadającej 150 %
kryterium dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej;
2) dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty odpowiadającej 150 % kryterium
dochodowego określonego w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej.
2. Świadczenie specjalne przyznaje się na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1, jej
przedstawiciela ustawowego lub innej osoby, składany za zgodą tej osoby w ośrodku pomocy
społecznej właściwym ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby.
3. Do wniosku o przyznanie świadczenia specjalnego dołącza się kserokopię
zaświadczenia Kierownika Urzędu, potwierdzające prowadzenie działalności opozycyjnej lub
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, o których mowa w art. 5
i art. 6 ust. 1 pkt 7. Przepis art. 22 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
4. Świadczenie specjalne przyznaje się na okres 12 miesięcy, począwszy od miesiąca, w
którym został złoŜony wniosek.
5. Kwota świadczenia specjalnego ulega podwyŜszeniu przy zastosowaniu wskaźnika
waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym jest przeprowadzona waloryzacja.
Art. 24. Do spraw związanych z przyznawaniem pomocy pienięŜnej na zasadach, o
których mowa w art. 21 i 22 oraz z przyznawaniem świadczenia specjalnego, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 6 pkt 3, 10, 14 i 16, art. 8 ust. 3 - 6 i ust 9 - 13, art. 10 ust. 1, art. 11
ust. 1, art. 12 i 13, art. 100, art. 101 ust. 2, 3, 6 i 7, art. 104 i 105, art. 106 ust. 3-6, art. 107,
art. 109 i 110 ust. 7 i 8 ustawy o pomocy społecznej.
Art. 25. 1. Kombatantom, innym osobom uprawnionym oraz wdowom lub wdowcom -
emerytom, rencistom, osobom pobierającym uposaŜenie w stanie spoczynku, uposaŜenie
rodzinne lub inwalidom, pozostałym po kombatantach, uczestnikach walki cywilnej oraz
ofiarach represji systemów totalitarnych, na ich wniosek, w szczególnie uzasadnionych
18
przypadkach Kierownik Urzędu moŜe przyznać pomoc pienięŜną na innych warunkach, niŜ
określone w art. 21 ust. 1 i 2.
2. Do wniosku o przyznanie pomocy pienięŜnej dołącza się stanowisko kierownika
ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osób, o których
mowa w ust. 1, zwanego dalej „kierownikiem”.
3. Stanowisko kierownika powinno zawierać informacje o sytuacji rodzinnej,
materialnej oraz o pomocy udzielanej osobom, o których mowa w ust. 1, przez ośrodek
pomocy społecznej, a takŜe opinię co do zasadności przyznania pomocy pienięŜnej.
4. W przypadku złoŜenia wniosku bez stanowiska Kierownik Urzędu występuje do
kierownika o jego przesłanie.
5. Kierownik jest obowiązany przekazać stanowisko Kierownikowi Urzędu
w terminie 30 dni od dnia otrzymania wystąpienia.
6. O przyznaniu pomocy pienięŜnej Kierownik Urzędu informuje kierownika.
7. Przepisów ust. 2-6 nie stosuje się do wniosków składanych przez osoby zamieszkałe
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 26. 1. Ofiarom represji systemów totalitarnych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt
4, przymusowo zatrudnianym w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych
przysługuje jednorazowo odszkodowanie w wysokości:
1) 22.200 zł - jeŜeli orzeczono na stałe inwalidztwo I grupy lub całkowitą niezdolność do
pracy oraz do samodzielnej egzystencji;
2) 15.850 zł - jeŜeli orzeczono na stałe inwalidztwo II grupy lub całkowitą niezdolność do
pracy;
3) 9.510 zł - w pozostałych przypadkach.
2. Jednorazowe odszkodowanie przyznaje i wypłaca na wniosek ofiary represji systemów
totalitarnych Prezes Państwowej Agencji Atomistyki.
3. Do wniosku o jednorazowe odszkodowanie dołącza się kserokopię zaświadczenia
Kierownika Urzędu, potwierdzającego rodzaj i okres przymusowego zatrudnienia w ramach
zastępczej słuŜby wojskowej, w latach 1949 – 1959, w zakładach pozyskiwania i
wzbogacania rud uranowych. Przepis art. 22 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
19
Art. 27. Do postępowania w sprawie pomocy pienięŜnej, świadczenia specjalnego oraz
jednorazowego odszkodowania stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. -
Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.7)).
Art. 28. Kombatantom i innym uprawnionym osobom, z wyjątkiem niepobierających
świadczenia specjalnego działaczy opozycji i osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7,
przysługuje ulga w wysokości 50% przy przejazdach środkami komunikacji miejskiej.
Art. 29.1. Kombatantom, uczestnikom walki cywilnej oraz ofiarom represji systemów
totalitarnych, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, będącymi
emerytami, rencistami, osobami niezdolnymi do pracy lub pobierającymi uposaŜenie w stanie
spoczynku albo uposaŜenie rodzinne przysługuje:
1) ulga w wysokości 37% przy przejazdach w komunikacji krajowej, na podstawie biletów
jednorazowych:
a) środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego w klasie 1 i 2 pociągów
osobowych i pospiesznych oraz w klasie 2 pociągów innych niŜ osobowe i
pospieszne,
b) środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego w komunikacji zwykłej
i przyspieszonej;
2) dodatek kompensacyjny w wysokości 15% dodatku kombatanckiego miesięcznie;
3) ryczałt energetyczny w wysokości 111,48 zł miesięcznie.
2. Ulga i świadczenia, o których mowa w ust.1, przysługują równieŜ:
1) kombatantom, uczestnikom walki cywilnej oraz ofiarom represji systemów totalitarnych,
z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, które łącznie spełniają
następujące warunki:
a) nie mają prawa do świadczeń rentowych lub emerytalnych ani prawa do uposaŜenia
w stanie spoczynku albo uposaŜenia rodzinnego,
b) nie osiągają przychodów z tytułu zatrudnienia, słuŜby, innej pracy zarobkowej albo
pozarolniczej działalności, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia społecznego
oraz nie prowadzą działalności rolniczej podlegającej obowiązkowemu ubezpieczeniu
społecznemu rolników,
7) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z
2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz.
1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692 oraz z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524.
20
c) osiągnęły wiek: 55 lat kobieta i 60 lat męŜczyzna;
2) wdowom lub wdowcom pozostałym po kombatantach, uczestnikach walki cywilnej oraz
ofiarach represji systemów totalitarnych, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 6 ust. 1
pkt 7, którzy są emerytami, rencistami, inwalidami lub pobierają uposaŜenie w stanie
spoczynku albo uposaŜenie rodzinne.
3. Ulga, o której mowa w ust.1 pkt 1, przysługuje takŜe działaczom opozycji i osobom, o
których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, pobierającym świadczenie specjalne.
4. W przypadku zbiegu prawa do więcej niŜ jednego świadczenia emerytalnego,
rentowego, uposaŜenia w stanie spoczynku lub uposaŜenia rodzinnego przysługuje jeden
dodatek kompensacyjny i jeden ryczałt energetyczny.
5. Osoba uprawniona do ulgowego przejazdu w klasie 2 pociągów innych niŜ osobowe i
pospieszne na podstawie biletów jednorazowych korzystająca z przejazdu w klasie 1 jest
obowiązana do uiszczenia dopłaty w wysokości stanowiącej róŜnicę między naleŜnością za
pełnopłatny przejazd w klasie 1 a naleŜnością za pełnopłatny przejazd w klasie 2.
6. Kwota ryczałtu energetycznego ulega podwyŜszeniu przy zastosowaniu wskaźnika
waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym jest przeprowadzona waloryzacja.
7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów osób, o
których mowa w ust. 1-3, z uwzględnieniem potrzeby identyfikacji osób uprawnionych do
ulg.
Art. 30.1. Dodatek kombatancki, ryczałt energetyczny, dodatek kompensacyjny
przysługujące osobom otrzymującym:
1) emeryturę lub rentę, wypłacają organy i jednostki wypłacające emeryturę lub rentę;
2) uposaŜenie w stanie spoczynku albo uposaŜenie rodzinne, wypłacają jednostki
wypłacające te uposaŜenia.
2. W przypadku, gdy osoby pobierające uposaŜenie w stanie spoczynku lub uposaŜenie
rodzinne są uprawnione takŜe do pobierania emerytury lub renty, świadczenia, o których
mowa w ust. 1, wypłaca właściwy organ rentowy.
Art. 31. 1. Dodatek kombatancki, ryczałt energetyczny i dodatek kompensacyjny
osobom, o których mowa w art. 16 ust. 2, wypłaca na ich wniosek, kwartalnie w trzecim
21
miesiącu kwartału terenowa jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
właściwa ze względu na miejsce zamieszkania tych osób, a w przypadku osób
zamieszkałych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej jednostka organizacyjna Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych wskazana przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
2. Wniosek powinien zawierać:
1) imię i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) adres zamieszkania;
4) numer ewidencyjny PESEL, a w przypadku jego braku, numer innego dokumentu
potwierdzającego toŜsamość;
5) adres lub numer rachunku bankowego, na które ma być doręczana lub dokonywana
wypłata;
6) oświadczenie o niepobieraniu:
a) emerytury, renty, uposaŜenia w stanie spoczynku lub uposaŜenia rodzinnego,
b) dodatku kombatanckiego, ryczałtu energetycznego oraz dodatku kompensacyjnego,
c) świadczenia pienięŜnego przysługującego na podstawie odrębnych przepisów z tytułu
pracy przymusowej lub innych represji;
7) oświadczenie o nieosiąganiu przychodów z tytułu zatrudnienia, słuŜby, innej pracy
zarobkowej albo pozarolniczej działalności, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia
społecznego oraz nie prowadzą działalności rolniczej podlegającej obowiązkowemu
ubezpieczeniu społecznemu rolników.
3. Do wniosku dołącza się kserokopię zaświadczenia o uprawnieniach wydanego przez
Kierownika Urzędu lub przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w okresie od dnia 24
stycznia 1991 r. do dnia 1 sierpnia 1991 r. Przepis art. 22 ust. 5 stosuje się
odpowiednio.
Art. 32. 1. Wnioski o nadanie odznaczeń upamiętniających:
1) działalność na rzecz niepodległości i suwerenności Państwa Polskiego,
2) zasługi osób, które z naraŜeniem Ŝycia, zdrowia lub wolności ukrywały i ratowały
osoby ścigane przez okupacyjne władze niemieckie lub sowieckie, a takŜe przez
polskie władze okresu powojennego do 1989 r. z powodu ich działalności na rzecz
suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego oraz z przyczyn
narodowościowych, religijnych i rasowych,
22
3) zasługi osób, które brały udział we wszelkich formach oporu społecznego wobec
dyktatury komunistycznej, takŜe innych niŜ działalność określona w art. 6
- przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, z własnej inicjatywy lub na wniosek
stowarzyszeń zrzeszających kombatantów, uczestników walki cywilnej, działaczy opozycji i
ofiary represji systemów totalitarnych, Minister Obrony Narodowej lub Kierownik Urzędu, na
zasadach określonych w odrębnych przepisach.
2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień ministra właściwego do spraw zagranicznych
do przedstawiania wniosków o nadanie tych odznaczeń.
Art. 33. Dzień 1 września jest Dniem Weterana.

Rozdział 5
Podmioty realizujące zadania

Art. 34. 1. Kierownik Urzędu jest centralnym organem administracji rządowej.
2. Nadzór nad Kierownikiem Urzędu sprawuje minister właściwy do spraw
zabezpieczenia społecznego.
3. Kierownika Urzędu powołuje Prezes Rady Ministrów spośród osób naleŜących do
państwowego zasobu kadrowego, na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego. Prezes Rady Ministrów odwołuje Kierownika Urzędu.
4. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, określi organizację Urzędu do Spraw
Kombatantów i Osób Represjonowanych, mając na uwadze konieczność zapewnienia
sprawnej i kompetentnej realizacji zadań na rzecz kombatantów i innych osób
uprawnionych.
Art. 35.1. Przy Kierowniku Urzędu działa Rada do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych, zwana dalej „Radą”, jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach
objętych działaniem Kierownika Urzędu.
2. Członkowie Rady są powoływani przez Kierownika Urzędu spośród kandydatów
przedstawionych przez stowarzyszenia i organizacje kombatantów, uczestników walki
cywilnej, działaczy opozycji oraz ofiar represji systemów totalitarnych.
3. Kadencja Rady trwa 4 lata.
23
4. Kierownik Urzędu moŜe odwołać członka Rady w trakcie trwania kadencji po
zasięgnięciu opinii Rady.
5. W przypadku odwołania bądź śmierci członka Rady Kierownik Urzędu, w trybie
określonym w ust. 2, powołuje na jego miejsce nowego członka Rady.
6. W skład Rady wchodzi 16 członków, którzy pełnią swoją funkcję społecznie.
7. Kierownik Urzędu określi, w drodze zarządzenia, organizację i tryb pracy Rady.
Art. 36. Do zadań Kierownika Urzędu naleŜy w szczególności:
1) współdziałanie z organami administracji rządowej i organami samorządu terytorialnego,
organizacjami społecznymi, stowarzyszeniami kombatantów i innych osób uprawnionych w
celu organizowania pomocy socjalnej oraz opieki zdrowotnej dla kombatantów i innych osób
uprawnionych oraz członków ich rodzin;
2) organizowanie współpracy zagranicznej z rządowymi organami do spraw kombatantów i
ofiar wojny, organizacjami kombatanckimi za granicą oraz uczestniczenie w pracach
międzynarodowych organizacji kombatanckich;
3) prowadzenie badań socjologicznych w środowiskach kombatantów i innych osób
uprawnionych;
4) podejmowanie inicjatyw i realizacja zadań związanych z kultywowaniem i
upowszechnianiem tradycji walk o niepodległość i suwerenność Państwa Polskiego oraz
pamięci o ofiarach wojny i okresu powojennego;
5) wydawanie decyzji w sprawie prowadzenia działalności określonej w art. 2 i 3 lub
okoliczności, o których mowa w art. 4-6 ust. 1, oraz decyzji w sprawie weryfikacji uprawnień
kombatantów lub innych osób uprawnionych oraz wydawanie odpowiednich zaświadczeń
osobom, którym przyznane zostały te uprawnienia;
6) współuczestniczenie w przygotowywaniu projektów aktów prawnych w sprawach
dotyczących kombatantów i innych osób uprawnionych;
7) podział środków finansowych na pomoc pienięŜną;
8) przyznawanie pomocy pienięŜnej w trybie art. 25.
Art. 37. 1. Do zadań wojewody naleŜy w szczególności realizacja działań
zmierzających do integracji środowisk kombatantów i innych osób uprawnionych i
koordynacji ich działań.
2. Wojewoda współdziała przy realizacji swoich zadań z organizacjami społecznymi
oraz stowarzyszeniami zrzeszającymi kombatantów i inne osoby uprawnione.
24
3. Do wypełniania zadań określonych w ust. 1 wojewoda moŜe, w porozumieniu z
Kierownikiem Urzędu, powołać pełnomocnika.
Art. 38. Do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez
gminę naleŜy ustalanie prawa i wypłata pomocy pienięŜnej, o której mowa w art. 20, oraz
świadczenia specjalnego, o którym mowa w art. 23.
Art. 39. Do zadań Związku Inwalidów Wojennych RP oraz Związku Ociemniałych
śołnierzy RP naleŜy ustalanie prawa oraz wypłata pomocy pienięŜnej, o której mowa w art.
20, osobom pobierającym rentę inwalidy wojennego.
Art. 40. Na wniosek działacza opozycji oraz ofiary represji systemów totalitarnych:
1) prezes sądu okręgowego potwierdza okoliczność, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1
lit. d, w przypadku przebywania na podstawie wyroku w więzieniu lub innym miejscu
odosobnienia na terytorium państwa polskiego jednorazowo na okres dłuŜszy niŜ 48
godzin;
2) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi
Polskiemu potwierdza okoliczności, o których mowa:
a) w art. 5 ust. 1,
b) w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. d, w przypadku przebywania bez wyroku w więzieniu lub
innym miejscu odosobnienia na terytorium Państwa Polskiego jednorazowo na okres
dłuŜszy niŜ 48 godzin,
c) w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 7.

Rozdział 6
Zasady orzekania o uprawnieniach


Art. 41. 1. Uprawnienia określone w ustawie przysługują kombatantowi i innej osobie
uprawnionej, która uzyska decyzję Kierownika Urzędu potwierdzającą prowadzenie
działalności określonej w art. 2 i 3 lub okoliczności, o których mowa w art. 4-6 ust. 1, i nie
zachodzenie przesłanek, o których mowa w art. 1 ust. 3 i art. 6 ust. 2.
25
2. Wniosek o potwierdzenie działalności lub okoliczności, o których mowa w ust. 1,
składa się do Kierownika Urzędu.
3. Do wniosku dołącza się opinię stowarzyszenia właściwego dla określonego rodzaju
działalności lub represji.
4. Stowarzyszenie jest obowiązane wydać opinię bez względu na fakt członkostwa
kombatanta lub innej osoby uprawnionej w tym stowarzyszeniu.
5. Opinia stowarzyszenia nie jest wymagana w przypadku, gdy wydawane są decyzje i
zaświadczenia o uprawnieniach wdów i wdowców – emerytów, rencistów, inwalidów, osób
pobierających uposaŜenie w stanie spoczynku albo uposaŜenie rodzinne, pozostałych po
kombatantach, uczestnikach walki cywilnej oraz ofiarach represji systemów totalitarnych a
zmarły małŜonek lub małŜonka posiadał potwierdzone uprawnienia.
6. W postępowaniu w sprawach osób, o których mowa w ust. 5, Kierownik Urzędu nie
jest związany rozstrzygnięciem w sprawie małŜonka lub małŜonki tej osoby.
7. Kierownik Urzędu po potwierdzeniu działalności lub okoliczności, o których mowa
w ust. 1, wydaje odpowiednie zaświadczenie.
8. Do postępowania w sprawie potwierdzenia działalności lub okoliczności, o których
mowa w ust. 1 stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania
administracyjnego.
9. W przypadku gdy wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub
nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nieznane Kierownikowi Urzędu, nie mają
zastosowania terminy określone w przepisie art. 146 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.-
Kodeks postępowania administracyjnego.

Rozdział 7
Źródła i sposób finansowania niektórych świadczeń


Art. 42. 1. Wydatki na:
1) pomoc pienięŜną i świadczenie specjalne, wraz z kosztami ich obsługi, które mogą
wynosić do 5 % otrzymanej dotacji na te świadczenia,
26
2) świadczenia, o których mowa w art. 12 i 17, dodatek kombatancki, ryczałt
energetyczny i dodatek kompensacyjny wraz z odsetkami za opóźnienie w ustaleniu
prawa do nich lub ich wypłaty oraz koszty obsługi,
3) upamiętnianie i popularyzowanie historii walki o niepodległość i suwerenność, a takŜe
represji wojennych oraz okresu powojennego, w tym na działalność dokumentacyjną i
wydawniczą
- są realizowane ze środków budŜetu państwa.
2. Środki na upamiętnianie i popularyzowanie historii walk o niepodległość i
suwerenność, a takŜe represji wojennych oraz okresu powojennego, mogą otrzymywać takŜe,
na podstawie umów i porozumień zawartych z dysponentem części budŜetowej -
Kierownikiem Urzędu - jednostki samorządu terytorialnego oraz podmioty inne niŜ
określone w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności poŜytku
publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.8) ).
3. Do wyłaniania podmiotów, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio
przepisy działu II rozdziału 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności poŜytku
publicznego i o wolontariacie.
4. Gmina jest obowiązana do przedstawiania, za pośrednictwem wojewody, ministrowi
właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego sprawozdań rzeczowo-finansowych o
zadaniach z zakresu świadczeń specjalnych zrealizowanych ze środków budŜetu państwa.
5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, wzory i sposób sporządzania sprawozdań rzeczowo-finansowych o zadaniach
z zakresu świadczeń specjalnych zrealizowanych ze środków budŜetu państwa, uwzględniając
terminy i sposób ich przedstawiania, mając na uwadze potrzebę ujednolicenia
przekazywanych informacji.

Rozdział 8
Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe


8) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593, Nr 116, poz. 1203 i Nr
210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 155, poz. 1298, Nr 169, poz. 1420, Nr 175, poz. 1462 i Nr 249, poz. 2104 oraz z
2006 r. Nr 94, poz. 651.
27
Art. 43. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.4)) wprowadza się
następujące zmiany:
1) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
„Art. 6a. Inwalidą wojennym jest równieŜ osoba, która została zaliczona do jednej
z grup inwalidów wskutek inwalidztwa powstałego w związku z działaniami wojennymi
lub mającymi charakter wojennych, w czasie pełnienia słuŜby w polskich podziemnych
formacjach wojskowych lub organizacjach niepodległościowych na terytorium Państwa
Polskiego w jego granicach przed dniem 1 września 1939 r. oraz w granicach
powojennych, w okresie od wkroczenia armii Związku Socjalistycznych Republik
Radzieckich do końca 1956 r., jeŜeli były to formacje lub organizacje stawiające sobie za
cel niepodległość i suwerenność Państwa Polskiego.”;
2) w art. 7 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) w związku z udziałem w ruchu podziemnym lub partyzanckim oraz pobytem w
niewoli, w obozach koncentracyjnych, łagrach, na zesłaniach i deportacjach lub w
więzieniach za udział w tym ruchu.”;
3) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Do okresów zatrudnienia, od których zaleŜy przyznanie lub wysokość wszelkich
świadczeń przysługujących pracownikom od pracodawcy, zalicza się równieŜ okresy
słuŜby i działalności, o których mowa w art. 6a i 8.”;
4) w art. 24:
a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) osobach słuŜących w formacjach i organizacjach wymienionych w art. 6 i 6a, którzy
polegli w walce z wrogiem lub zmarli wskutek następstw zranień, kontuzji i innych
obraŜeń lub chorób doznanych w okolicznościach określonych w art. 7,”,
b) w ust. 2 pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:
„ a) osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 1, w chwili powołania jej do słuŜby wojskowej
lub wstąpienia do organizacji,”.
28
Art. 44. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników
(Dz. U z 2008 r. Nr 50, poz. 291, Nr 67, poz. 411 i Nr 70 poz. 416) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 25 w ust. 2a pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) działalności kombatanckiej, opozycyjnej, uczestnictwa w walce cywilnej i podlegania
represjom, o których mowa w ustawie z dnia ...... o uprawnieniach kombatantów,
uczestników walki cywilnej lat 1914 – 1945, działaczy opozycji wobec dyktatury
komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych (Dz. U. Nr…,
poz… ),”;
2) w art. 33 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej pobytem w miejscach, o których
mowa w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1 i pkt 4-6 ustawy z dnia ...... o uprawnieniach
kombatantów, uczestników walki cywilnej lat 1914 – 1945, działaczy opozycji wobec
dyktatury komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych,”.
Art. 45. W ustawie z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za niewaŜne orzeczeń wydanych
wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego
(Dz. U. Nr 34, poz. 149, z późn. zm.9 )) w art. 8 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a.Uprawnienia określone w ust. 1 przysługują równieŜ osobom represjonowanym przez
radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub organy pozasądowe, działające na
obecnym terytorium Polski w okresie od dnia 1 lipca 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r. oraz
na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim, w okresie od dnia
1 stycznia 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r., za działalność na rzecz niepodległego bytu
Państwa Polskiego lub z powodu takiej działalności. śądanie odszkodowania
i zadośćuczynienia naleŜy zgłosić w sądzie okręgowym, w którego okręgu zamieszkuje osoba
składająca Ŝądanie, a w przypadku gdy osoba składająca Ŝądanie nie zamieszkuje na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Ŝądanie naleŜy zgłosić w Sądzie Okręgowym w
9) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1993 r. Nr 36, poz. 159, z 1995 r. Nr 28, poz. 143,
z 1998 r. Nr 97, poz. 604, z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2005 r. Nr 273, poz. 2703 oraz z 2007 r. Nr 191, poz.
1372.
29
Warszawie; sądy te są właściwe do rozpoznania sprawy. Przepis art. 1 ust. 3 stosuje się
odpowiednio, zaś przepisy art. 9-11 nie mają zastosowania.”.
Art. 46. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.10) ) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5a w pkt 22 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 23 w brzmieniu:
„23) ustawie o kombatantach - rozumie się przez to ustawę z dnia ..... o uprawnieniach
kombatantów, uczestników walki cywilnej lat 1914 – 1945, działaczy opozycji wobec
dyktatury komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych
(Dz. U. Nr..., poz…).”;
2) w art. 21 w ust. 1:
a) pkt 25 otrzymuje brzmienie:
„25) ryczałt energetyczny przyznany na podstawie przepisów ustawy
o kombatantach,”,
b) pkt 25a otrzymuje brzmienie:
„25a) dodatek kompensacyjny przyznany na
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum porozumienie.forumoteka.pl Strona Główna -> Komunikaty zespołu ds. prac nad ustawą Kombatancką Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Możesz dodawać załączniki na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum